- ξεκουμπίζω
- μετ. выгонять, прогонять, изгонять;
ξεκουμπίζομοι — убираться; — катиться, вытряхиваться (разг );
ξεκουμπίσου γρήγορα από δω! — убирайся быстро отсюда!; — вон отсюда, быстро!
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ξεκουμπίζω
Смотреть что такое "ξεκουμπίζω" в других словарях:
ξεκουμπίζω — 1. διώχνω κάποιον με βάναυσο τρόπο 2. (συν. το μέσ.) ξεκουμπίζομαι παύω να ενοχλώ κάποιον με την παρουσία μου, απομακρύνομαι («ξεκουμπίσου γρήγορα από μπροστά μου»). [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < ἐξ εκόμισα, αόρ. τού ἐκκομίζω] … Dictionary of Greek
ξεκουμπίζω — ξεκούμπισα, ξεκουμπίστηκα, ξεκουμπισμένος 1. διώχνω, αποπέμπω. 2. το μέσ. (συνηθέστ.), ξεκουμπίζομαι απομακρύνομαι, παύω να ενοχλώ κάποιον με την παρουσία μου: Ξεκουμπίστηκαν επιτέλους … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ξεκουμπίδια — επίρρ. άδειασέ μας τη γωνιά, ξεκουμπίσου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ξεκουμπίζω + κατάλ. ίδι (πρβλ. πιστολ ίδι, σκουπ ίδι)] … Dictionary of Greek
εξοστρακίζω — εξοστράκισα, εξοστρακίστηκα, εξοστρακισμένος, μτβ. 1. εξορίζω κάποιον με οστρακισμό (βλ. λ.), τον εκτοπίζω, τον διώχνω έξω από τα όρια της πόλης. 2. μτφ., αποβάλλω κάτι, απομακρύνω, εξοβελίζω, ξεκουμπίζω: Εξοστράκισε πολλά ελαττώματά του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ξεκούμπισμα — το, ατος το αποτέλεσμα του ξεκουμπίζω, απομάκρυνση, διώξιμο, αποχώρηση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
